Nicanor Parra
ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΕΣ
Κάθε φορά που επιστρέφω
Στη χώρα μου
έπειτα από ένα μεγάλο ταξίδι
Το πρώτο πράγμα που κάνω
Είναι να ρωτήσω γι’ αυτούς που έχουν πεθάνει:
Κάθε άνθρωπος είναι ένας ήρωας
Απλώς και μόνο επειδή πεθαίνει
Και οι ήρωες είναι οι δάσκαλοί μας.
Και δεύτερον,
Για τους πληγωμένους.
Μόνο μετά
όχι προτού ολοκληρώσω
Τη μικρή αυτή τελετουργία
Μου παραχωρώ το δικαίωμα στη ζωή:
Κλείνω τα μάτια για να βλέπω καλύτερα
Και τραγουδώ με πίκρα
Ένα τραγούδι των αρχών του αιώνα.
– μετάφραση: Αντωνία Γουναροπούλου
*
Clemente Rebora
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΤΑΜΕΝΗ ΕΙΚΟΝΑ
Από την τεταμένη εικόνα
παρατηρώ τη στιγμή
του άμεσου ερχομού –
και δεν περιμένω κανένα:
από σκιά αναμμένη
κοιτώ κλεφτά το κουδούνι
που αδιόρατα σκορπίζει
τη γύρη του ήχου –
και δεν περιμένω κανένα:
στους τέσσερις τοίχους
έκπληκτους από χώρο
πιο πολύ κι απ’ την έρημο
δεν περιμένω κανένα:
μα πρέπει να έρθει,
θα έρθει, αν αντισταθώ
στην ανθοφορία που δεν είδα
θα έρθει ξαφνικά,
όταν λιγότερο το νιώθω:
θα έρθει σχεδόν συγχωρώντας
όσα δίνει στον θάνατο,
θα έρθει να μου επιβεβαιώσει
τον θησαυρό του και τον δικό μου,
θα έρθει ν’ αποκαταστήσει
τα βάσανά μου και τα δικά του,
θα έρθει, ίσως έρχεται ήδη
ο ψίθυρός του.
– μετάφραση: Λένα Καλλέργη
*
Μάριος Χατζηπροκοπίου
"ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ... " (παραλλαγή 2014)
Είμαστε κάτι παραζαλισμένες
τρεχάλες. Το τζετ-λαγκ όταν χτυπάει
–στόμα, σώμα σε ίλιγγο– νικάει
τις λέξεις, που τραυλίζουμε, σαν ξένες.
Είμαστε κάτι απολησμονημένες
λαχτάρες. Όταν πέφτει το γουάι-φάι
νέες ο νους ορέξεις κυνηγάει∙
φθίνουν, μισοϊκανοποιημένες.
Είμαστε κάτι όπου γης συνδέσεις
χωρίς ελπίδα εδώ να συνδεθούμε.
Άλλωστε δεν μπορούμε τις πιέσεις.
Στην αγκαλιά, στο τώρα φρικιούμε
μας διώχνουνε οι άνθρωποι – και οι σχέσεις,
ανάγκη. Θέλουμε ν'απαλλαγούμε.
*
Αντωνία Γουναροπούλου. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Εργάζεται ως μεταφράστρια και επιμελήτρια κειμένων και έχει δημοσιεύσει ποίηση (Το άστρο του Βορρά, Το άστρο του τίποτε) και διηγήματα (Κυνηγοί και λύκοι).
Λένα Καλλέργη. Έχει γράψει τα βιβλία ποίησης Περισσεύει ένα πλοίο (2016· Βραβείο Κύκλου Ποιητών· βραχύς κατάλογος Κρατικών Βραβείων Ποίησης) και Κήποι στην άμμο (2010· Βραβείο «Μαρία Πολυδούρη»). Συμμετείχε στα συλλογικά, πειραματικά βιβλία ποίησης Ομάδα Από Ποίηση (2010) και Ομάδα Από Ποίηση ΙΙ: Υπέρ Ονειρίας (2012). Έχει μεταφράσει ποίηση των Giacomo Leopardi (Η νύχτα απομένει, 2013), Luis Cernuda, John Keats, William Wordsworth, Alfonsina Storni, Marianne Moore, και άλλων. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Νικανόρ Πάρρα. Χιλιανός ποιητής (1914-2018)· θεωρείται από τις σημαντικότερες ποιητικές φωνές της ισπανικής γλώσσας κατά τον 20ό αι. Θεμελιώδης του αρχή ήταν ότι η ποίηση πρέπει να είναι απλή και να γίνεται κατανοητή από όλους.
Κλεμέντε Ρέμπορα (1885-1957). Ποιητής, ιερέας και καθηγητής από το Μιλάνο. Από το 1913 μέχρι το 1922 έγραφε ανώνυμα και αργότερα εξέδωσε δύο ποιητικές συλλογές με το έργο αυτής της περιόδου. Το 1928 έγινε πιστός καθολικός και το 1936, ιερέας. Συνολικά, εκδόθηκαν 15 βιβλία με ποίησή του, όπου χαρακτηριστική είναι η ενασχόλησή του με μεταφυσικά θέματα αλλά και με τον φυσικό κόσμο. Έγραψε επίσης πεζά, ημερολόγια, και μετέφρασε Γκογκόλ, Τολστόι, και άλλους.
Μάριος Χατζηπροκοπίου. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ποιήματά του έχουν εκδοθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους, και μεταφραστεί στα αγγλικά και τα γαλλικά. Μεταφράζει από τα πορτογαλικά το έργο της Κλαρίσε Λισπέκτορ. Κυκλοφορεί το πρώτο του βιβλίο ποίησης, Τοπικοί Τροπικοί (2019).
