μάιος 2015 _ τερέζα κουρούκλη + λένια ζαφειροπούλου

Τερέζα Κουρούκλη

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ

Γύψινα κολωνάκια

φύλλα κισσού μέχρι κάτω

άγαλμα για μπαλκόνι

στέφανα δύο

ξυριστικά εποχής

δύο ξίφη

ασπίδες μεταλλικές δύο

άστρα πολλά

ψεύτικες βλεφαρίδες

σημαία ιπποτική

πρόσθετα νύχια

μπουκαλάκι για δηλητήριο

γάζες κ.τ.λ.

ψεύτικο αίμα – πολύ

τρεις προδοσίες μικρές

και μία μεγάλη.

*

Α-ΧΟΥΜ

Φτάνοντας στο λόφο

βλέπεις Μάρτη μήνα

ένα τέλειο χαλί από μαργαρίτες

και από πάνω τους συμμετρικά

δυο πεταλούδες, μία άσπρη

και μία κίτρινη να υπερίπτανται

Μα οι αστροφυσικοί χτυπιούνται

όλα αυτά δεν είναι υπαρκτά

η αστερόσκονη είναι ένας μύθος

και το μόνο που υπάρχει

όλο κι όλο είναι

μια δόνηση μια αναπνοή

ένα τεράστιο Α-χούμ

Α-χούμ.

*

ΧΟΠ

Ο λαγός μας

θαμπώθηκε από τα φανάρια

του αμαξιού,

προσέκρουσε και απομακρύνεται

κουτσαίνοντας.

Πάνε τώρα οι χοροί στα χορτάρια.

Να βρούμε ένα γιατρό αμέσως

να τον γλιτώσουμε.

Αλλιώς έτσι θα πηγαίνει,

χοπ παρά χοπ,

χοπ παρά χοπ,

χοπ.

*

ΑΛΕΠΟΥ

Χαράματα μια τουφεκιά

καλά-καλά πριν φέξει

Τώρα ίχνη κόκκινα στην άσφαλτο

που πάνε προς την άκρη

εκεί όπου βυζαίνουν

έξι κουτάβια

Και όταν με χαρά

σηκώνουν το κεφάλι

από το γεύμα

γυρίζουν να μας δουν

μουσούδες κατακόκκινες

αθώων συνδαιτυμόνων

*

ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ

                               

              Homage to William Blake

Ο χοντρός o μπάμπουρας ο τεραστιοδέστατος

μαύρος με μηχανή υπερσύγχρονου

μαχητικού ελικoπτέρου

έπεσε μές στην παπαρούνα

– κατευθείαν στον βελούδινο σταυρό της

Σκέπασε όλο της το κόκκινο

και έμεινε ένα μαύρο

μαχόμενο μέτωπο

– μια θεωρία ύπαρξης.

***

Λένια Ζαφειροπούλου

ΤΟ ΜΕΓΑ ΔΕΙΠΝΟ Ι

Βγήκαμε σύμπαντες οι ειδικοί και τεχνικοί, οι ηχολήπτες, οι εικονολήπτες, οι σκηνογράφοι, σκηνοθέτες και παραγωγοί, βγήκαμε νύχτα για τον βασιλιά. Ο βασιλιάς πίνει απόψε και τραγουδάει μεθυσμένος, ξεχνά τα λόγια και φαλτσάρει ασυναγώνιστα. Ο βασιλιάς ως άνθρωπος ψιλός, ως εθισμός, ως το γλυκό δικαίωμα του μεγάλου να μικρύνει. Βγήκαμε σύμπαντες τη νύχτα, έρχεται μας φωνάζουν και κοσμήσαμε τις λαμπάδες ημών. 

Αγρόν ηγόρασα και έχω ανάγκην

μας λέει, δεν πίνω απόψε και δεν τραγουδώ. 

Βγήκαμε και τη μέρα σύμπαντες. Ο αστέρας σφουγγαρίζει σήμερα και τρίβει το παρκέ γονατιστός. Ηouse husband για όσες γυρίζουν βράδυ με το μετρό στην πέμπτη ζώνη. Ο σιωπηλός Ιωσήφ για τον απάτορα υιό σας. Μια δαμασμένη τίγρις στο κρεβάτι σας μετά την δωδεκάωρη εργασία. Βγήκαμε σύμπαντες οι φωτιστές και ρυθμιστές, οι φωτογράφοι, φροντιστές και χειριστές. Με φυσικότητα προσέλθετε, ας μην αλλοιωθεί η σπάνια αλληλουχία των καθημερινών κινήσεων.

Ζεύγη βοών ηγόρασα πέντε και πορεύομαι 

μας λέει, για σήμερα η φασίνα αναβάλλεται. 

Βγήκαμε σύμπαντες. Η παγκοσμίου φήμης land-performer περνά σαράντα μέρες σαράντα νύχτες κάτω από τη γέφυρα. Προσήλθαμε με γερανούς, με τα ελικόπτερα και τις πλωτές πλατφόρμες. Η περιβεβλημένη δόξαν ως άδοξα περίβλεπτη.

Γυναίκα έγημα και διά τούτο 

μας λέει πορεύομαι εις χώραν άλλην διά τους γάμους. Το project μεταφέρεται στη μεθεπόμενη σαιζόν. 

Πλατείες και ρύμες 

Οδούς και φραγμούς

Τρέξτε μας λέει ο κύριος φωνάξτε τους αλκοολικούς, τις καθαρίστριες. Και τους περιθωριακούς βγάλτε τους λέει απ' τα χαρτόκουτα και αναγκάσατέ τους να εισέλθουν. 

Και τον τριγμό και τον βρυγμό

Στα έμπειρα χέρια μου αφήστε

*

ΤΟ ΜΕΓΑ ΔΕΙΠΝΟ ΙΙ

Και ο οίκος επληρώθη

τελώνες πόρνες κλέπτες και άσωτοι

κίβδηλοι και βέβηλοι άφρονες λάγνοι

επαίτες δούλοι κυρίων όλην την σπείραν

ληστές φονιάδες πληρωμένοι μπράβοι 

bravi tutti

ένδυμα γάμου έχοντες πάντες 

νύφες ολόασπρες νυμφίοι του κουτιού

μαύρο smoking μαύρος καπνός και μαύρη με μαύρο χρήμα μαύροι εβένινοι με μαύρα γαμπριάτικα λουστρίνια papillons τής νύχτας

πέπλα λευκά τούλια κρυστάλλινα γοβάκια λευκός θάνατος λευκή σάρκα 

νύχτες των γάμων με λευκή πανσέληνο παρατεινόμενες εις τους αιώνας

προξενητές από τη Βαβυλώνα βάρκες που κουβαλούν λογοδοσμένους πωληθείτε κι ας μην υπάρχει αγοραστής πληρώστε μόνοι την τιμή τού εαυτού σας

νυμφώνες κοιτώνες κρυψώνες απόλαυσης απέλασης 

βάρκα φορτωμένη αποτρόπαιο τρύγο 

αποτρέψτε την ανατρέψτε την

ολκάς των θελόντων σωθήναι 

θάλασσα ποντίσασα τους διψώντας την ζωήν

απόψε όμως για το Θεό!

όλοι αδιανόητα άψογοι 

με τρία δάχτυλα σηκώνουν τα καναπεδάκια από τις αργυρές λεκάνες και υποκλίνονται ελαφρά στους υπηρέτες

ούτε ένας χέρια και πόδια να του δέσουμε 

ένας ένας εξώτερος 

ούτε ένας να παραδοθεί στις ειδικές δυνάμεις των δυνάμεων 

να κράξει εν όλη καρδία ΧΡΟΝΟ! ΔΩΣΤΕ ΜΟΥ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΑ ΧΡΟΝΟ πορεύομαι προς τους πωλούντας

ένας να αρθεί να ριφθεί να συρθεί και να καταχωθεί ή μάλλον να υψωθεί πάντας ελκύων προς εαυτόν. 

Ω Θεέ κανείς κανείς 

***

Λένια Ζαφειροπούλου. Σπούδασε τραγούδι, πιάνο και όπερα στη Στουτγάρδη και στο Λονδίνο. Βραβείο Ένωσης Ελλήνων Κριτικών του 2009. Γράφει και μεταφράζει ποίηση. Βιβλία της: Paternoster Square (2012, βραβείο Αναγνώστη), Όταν ο Νους σου βράζει κι η Kαρδιά – Γκαίτε, Χάινε – Ποιήματα και Τραγούδια (βιβλίο-cd, 2014). Ετοιμάζει πλήρη δίγλωσση έκδοση των σονέτων τού Σαίξπηρ.

Τερέζα Κουρούκλη. Γεννήθηκε στον Καναδά από πατέρα Έλληνα και μητέρα Ιρλανδέζα. Σπούδασε Αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε M.A. στην Θεωρητική Γλωσσολογία στο University College London. Γράφει, στα Αγγλικά, και σκηνοθετεί πρωτότυπα έργα για παιδιά, που παίζονται σε θέατρα της Αθήνας και της περιφέρειας.