Τζων Κητς
ΣΟΝΕΤΟ
Όταν φοβάμαι πως θα πάψω να υπάρχω
πριν του μυαλού μου τον καρπό να έχω συλλέξει,
πλούσιο, να σφύζει από ζωή, και στοίβες να 'χω
βιβλία με ώριμη σοδειά σε κάθε λέξη·
όταν κοιτώ, στο έναστρο πρόσωπο της νύχτας,
σύμβολα ερώτων υψηλών, πελώρια νέφη,
λέω πως μπορεί να μην προλάβω να σχεδιάσω
τις σκιές τους με το μαγικό της μοίρας χέρι·
κι όταν το νιώθω, ομορφιά της μιας στιγμής μου
πως δεν θα ξαναδώ το πρόσωπό σου, κι ούτε
παραμυθένια αγάπη θα ’χω στη ζωή μου
ανέμελη και δυνατή – στην όχθη τότε
του κόσμου στέκω μόνος και στοχάζομαι, ως να δύσουν
η αγάπη, η δόξα, και στο τίποτα να σβήσουν.
– μτφρ.: Λένα Καλλέργη
*
Ηλέκτρα Λαζάρ
ΧΑΛΑΣΙΑ
Πρώτα οι βρωμολαμαρίνες μετά τα χέρια μου
έτσι ακούγομαι μέρα πάντα παραπάνω
στο χώμα μου το χέρι μου σκαμμένο
Πίσω μου πόρτες πιο πίσω θα εγκαταλείπομαι
Τριάντα χειμωνιάτικα κι ύστερα φύγανε όλοι
μ’ ένα στόνο με μια λαδιά στον ίσκιο μ’ έναν ίσκιο εξαπτέρυγο
Ο Μαρκάκης έφυγε
Ο πετροπετεινός πού
Ο άνθρωπος του Σπόρου πού Τίποτα δεν ακούγεται
κάτω από την φρακτώδη
Η Χαρόντισσα έφυγε πια μου κρατάνε taxa οι καρυδιές
Ο Μαυρομάτης ο Σταυρός ο Λάλος έμαθα δεν ζούνε
σκορπίδια
που ακόμα περιμένω τις βαθιές βροχές
σαν τα χαβάνια κι αυτοί μιλιά
να μην ποτέ τους ακουστούν
να μην ποτέ τους ακουστούν
φρίκη και λάκκος και θηλιά
*
Λένα Καλλέργη. Έγραψε τα βιβλία ποίησης Περισσεύει ένα πλοίο (2016 – Βραβείο Κύκλου Ποιητών) και Κήποι στην άμμο (2010 - Βραβείο «Μαρία Πολυδούρη»). Συμμετείχε στα συλλογικά, πειραματικά βιβλία ποίησης Ομάδα Από Ποίηση (2010) και Ομάδα Από Ποίηση ΙΙ: Υπέρ Ονειρίας (2012). Έχει μεταφράσει ποίηση των Giacomo Leopardi (Η νύχτα απομένει, 2013), κ.ά..
Ηλέκτρα Λαζάρ. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει συνδημιουργήσει το project ποίησης Twoparts και έχει συμμετάσχει σε ομάδες ποίησης και συγγραφής. Το 2019, κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο ποίησης, Άγια Νήπια. Κείμενα και ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου